FIETSSPOREN   de mooiste routes over oude spoorlijnen

Stadswandeling

​

Historisch Centrum

​

Nergens zijn de twee gezichten van Luik beter in beeld gebracht dan in Rue de La Goffe waar de Vleeshal (het oudste gebouw van Luik) zijn best doet ongezien te blijven. De drie gerenommeerde restaurants er tegenover trekken meer aandacht, maar alles wordt overschaduwd door het betonnen gedrocht van waaruit op twintig verdiepingen de stad wordt bestuurd.

In de Rue Saint Georges, een blok verderop, een vergelijkbaar contrast. Hier flankeert een opvallend rijtje historische huizen in kenmerkende Luikse bouwstijlen het foeilelijke museum Des Baux Arts, kortweg BAL. De huizen zijn elders afgebroken en hier steen voor steen weer opgebouwd.

​

Wie schoonheid zoekt, volgt La Batte - de maaskade waar de beroemde Luikse zondagsmarkt wordt gehouden. Het oog wordt als vanzelf getrokken door het kleurrijke museum Grand Curtuis.

Intieme steegjes

​

De straten tussen de Maaskade en de helling van de citadel vormen het historisch centrum, rijk aan zorgvuldig gerestaureerde huizen en intieme steegjes. Weg van de verkeershectiek verdampen de vooroordelen over lelijk Luik rap.

De kleurrijke Kapittelkerk van Saint-Barthélemy oogt bijna exotisch. Binnen is een fraai doopvont te bewonderen dat wordt gerekend tot de zeven wonderen van België.

​

De zijstraatjes van de stijlvolle Hors Chateau vormen de echte parels van deze wijk. Wandel over het verborgen Cour Saint Antoine en de hofjesachtige Impasse De L’Ange met zijn mediterrane plantenpracht.

​

In het verlengde van Rue de Bueren ligt de 374 treden tellende trap naar de top van de Citadelheuvel. Een kaarsrechte eyecatcher, op zonnige dagen de favoriete lunchplekken van Luikse studenten. Aan voet van de trap, in de Impasse Des Ursulines, is de trendy bierbrouwerij Brasserie C gevestigd in een kasteelachtig ensemble met een terras op een wonderschone binnenplaats. Op de voormalige wijnhellingen boven de brasserie zijn diverse uitzichtrijke routes uitgezet, goed voor een dagje origineel wandelplezier.

​

De volgende zijstraat is voor het Musée de La Vie  Wallonne dat in het oude minderbroeders klooster zit. De grotendeels klassieke kloostergebouwen zijn onlangs verrijkt met gewaagde - maar geslaagde - glasrijke uitbreiding. Het gunstig geprijsde restaurant Le Cloître biedt werkervaring aan verstandelijk gehandicapten en heeft een sfeervol terras in de kloostergang.

Op Place du Marché rijgen onder de bomen de terrassen zich aaneen in de beste mediterrane traditie. Het plein voor het klassieke Luikse restaurant Maison de Peket is vernoemd naar Commissaris Maigret die daar in brons gegoten op een bankje zit met de befaamde pijp in zijn hand. Zijn schepper is een van de beroemdste Liegois: schrijver George Simenon. Voor de fans is er een wandelroute uitgezet.

De grootse verrassing van Luik is misschien wel het kolossale Paleis van de Prinsbisschoppen aan de eveneens ruim bemeten Place Saint-Lambert, waar op verschillende niveaus wordt geflaneerd, geconsumeerd (twee grote winkelcentra) en getransporteerd (busstation).

Topstation

​

Het onooglijke stationnetje Liège Palais, op een steenworp afstand van het plein, is de ideale uitstaphalte voor het centrum, maar hét station is natuurlijk het door de Catalaanse architect Santiago Calatrava ontworpen Guillemins, een transparant buitenaards gordeldier dat drie kilometer verderop is ‘geland’ en Luik definitief op de moderne kaart heeft gezet en een grote aantrekkingskracht op fotografen heeft.

Kathedraalwijk

In de Kathedraalwijk toont de stad haar grilligheid. De luxe winkelstraten Rue du Pot d'Or en Vinâve d'Ile en het uitgaanscentrum Le Carré, worden afgewisseld met straten waar verval en grauwheid domineren. De Kathedraal met haar opmerkelijk moderne glas-in-lood en ‘Christ gisant’ van de Luikse kunstenaar Del Cour, vormt het hart van de wijk die door de Liegois nog steeds ‘L’Ile’ wordt genoemd, al is de Maas-arm die het eiland vormde, al decennia lang een autoweg. Verschillende straatnamen met ‘pont’ en ‘ile’  herinneren aan het water.

​

In het oude zwembad aan de Rue Xavier Neujean heeft de Cite Miroir onderdak gevonden, een tentoonstellings- en educatiecentrum dat de herinnering aan de wreedheden uit de geschiedenis levend wil houden. Het kunstencentrum Cinéma Sauvenière ernaast won in 2009 de Prijs voor Stedenbouwkunde. Even verderop staat het neoclassistische operagebouw met een veelbesproken moderne dakopbouw. De Nederlandse koning Willem I, die een financiële hand had in de oprichting, zou zich waarschijnlijk in zijn graf omdraaien...

​

Drie andere theaters geven kleur aan de wijk. In de straat die de overdekte Passage Lemonier kruist, is Trocadero het Luikse antwoord op de Moulin Rouge. ‘Spektakelzaal’ Forum vlakbij de Kathedraal is alleen om de entree al een blik waard. Maar echte couleur locale vind je in café chantant Les Olivettes waar gasten onder pianobegeleiding chansons zingen (noem het geen karaoke!). De Nederlandse filmmaker Patrick Bisschops maakte een prijswinnende documentaire over dit fenomeen waar de tijd al een eeuw stilstaat.